Dag 7 Sedan 22,71 km
Voor degene die een beknopte samenvatting van deze dag wil:
Veel rondjes gefietst in Sedan, kaartje gekocht voor de trein voor morgen, opnieuw gezellig gestaan met Thea en Leo.
Voor degene die een uitgebreid verslag wil:
Lekker uitslapen! Warm, heerlijk.... Wat zal ik eens gaan doen vandaag? Tja, das wel weer even wennen, al zo lang geen dagje meer zonder iets te ondernemen, hoe werkt dat ook al weer? Eerst maar eens op de fiets naar de bakker, dat Franse stokbrood vind ik altijd zo heerlijk. Het is dan wel zondag, maar ik weet welke bakker er dan open is. Op mijn gemakje fiets ik door de stad. Bakker gevonden. Rustig weer terug, tja.... de dag is nog lang! Terwijl ik zit te eten in de zon, vraag ik me af of het überhaubt mogelijk is de fiets mee te nemen in de trein van Sedan naar Givet. Ik besluit dat eerst eens te gaan uitzoeken. Mijn laptopje mee, bij de McDo (zoals dat hier wordt genoemd) kan ik eventueel wat meer informatie vinden. Bij het station zie ik dat er pas na 14.30 iemand aanwezig is, dus ik ga eerst maar zelf op ontdekkingstocht op internet. Zelf terugreizen naar Nederland is geen probleem (alleen tussen Givet en Dinant rijdt geen trein, maar dat is 25 km, dat kan altijd op de fiets), maar over mijn fiets blijft veel onduidelijk. Als ik weer via een omweg door het centrum rijd, besluit ik naar de Office du Tourisme te gaan. Daar werd ik twee jaar geleden zo ontzettend vriendelijk geholpen. Deze keer weer. De dame spreekt Vlaams en dat is toch wel handig. Omdat zij ook niets kan vinden op internet, belt ze gewoon met de SNCF (Franse spoorwegen). Daar krijgt ze een compleet antwoord met tijden van vertrek en aankomst. Dat is handig! De fiets mag zelfs kosteloos mee! Als ik de trein van 7.06 uur zo nemen, hoef ik in Charleville geen anderhalf uur te wachten. Oké, dat is dus mogelijk.... Fietsen of trein, ik weet het nog steeds niet. Weer terug op de camping ga ik even een boekje lezen, maar merk dat ik geen rust kan vinden. Zouden de supermarkten nog open zijn? Als ik het vraag bij de camping receptie krijg ik de tijd 12.30 mee. Ik had alleen niet goed geluisterd, want toen ik er om 12.30 uur stond, bleek dat de sluitingstijd te zijn! Hahaha... juffie toch... wel goed luisteren.... Dan maar geen drinken, ik sta tenslotte bij een kraantje! Weer naar het station voor meer info, ik fiets toch meer dan ik dacht vandaag. Er hangt nu een briefje voor het raam met daarop de mededeling dat het loket de hele dag gesloten blijft. Hmmmmm..... Ik ga het toch doen. Ik koop zelf een kaartje uit de automaat. €13.40 aan kleingeld... eerst maar eens wisselen in de stad. In Givet kan ik komen. Tussen Givet en Dinant moet ik fietsen. En dan waarschijnlijk weer over Onhaye, omdat de weg is afgesloten. In Dinant hopen op de mogelijkheid voor een treinticket inclusief fiets tot Nederland, want daar mag het zeker. Spannend! En anders iets ik gewoon naar huis, ik weet de weg. Nu kan ik wel rust vinden en geniet van de rust, de geluiden en de geuren. Een paar uur lig/zit ik te luieren. Dan ineens: 'Jaahhh, daar is Kelly!' Leo en Thea! De mensen op de tandem de ik twee dagen geleden had ontmoet. Dat is leuk! Ze komen gezellig naast me staan en we teuten nog een beetje bij. Over de kasseien en de omweg over Onhaye. Zij zijn eerst nog de andere kant van de rivier gaan proberen. Ze mochten er bijna langs van de mannen die daar aan het werk waren, maar uiteindelijk toch niet. Zij stonden gisteren op exact dezelfde plek op de camping in Fumay als ik. Dat wisten ze van één van de 3 echtparen die ik daar had gesproken. Toevallig! Leuk dat ze er zijn. Uiteindelijk op tijd slapen, morgen een lange dag reizen in de trein....
Dag 6 Fumay – Sedan 83,64 km (totaal 659,39 km)
10.00 - 14.55
Wat is het toch heerlijk om wakker te worden door de zon. En dat was om kwart voor 9. De tent droogde zo snel op, dat op het moment al mijn tassen uit mijn tent gewerkt waren, ik de tent zelf ook
kon inpakken. Het waait wel, flink ook. En nu zit ik nog behoorlijk tussen de bergen. Ben benieuwd. Het fietsen over de Voie Verte is nog steeds mooi. Deze keer een aantal keren het bord
‘deviation', maar dat is allemaal goed aangegeven. Het fietst wel wat minder fijn, nu het zo hard waait. Als ik in Charleville-Mézières ben, neem ik de weg die ik van te voren had uitgestippeld, de
stad uit. Ik ben alleen het briefje vergeten mee te nemen waarop de steden en dorpjes staan die ik moet volgen tot aan Sedan. Omdat ik op een weg rijd die 'Route de Saint Laurent' heet, volg ik
maar de borden naar Saint Laurent. Dat moet goed gaan, kan me er nog wel iets van herinneren. Bij een echte Franse kapper in Saint Laurent op een kruising vraag ik welke weg ik moet volgen en welke
dorpjes ik dan tegenkom. Hij bewondert het geheel en geeft me uiterst vriendelijk aanwijzingen. Ook pakt hij nog even een kaart erbij om alles extra te verduidelijken. Hij vraagt me ook nog of ik
nieuw koud water wil. Graag!! Mijn flesjes waren wel op, erg warm ook vandaag. Hij wil ze beide vullen. Ik bedank hem hartelijk en vervolg mijn weg. Hij dacht nog zo'n 10 km. Na 5 km zie ik het
eerste bord met Sedan erop. Nog 13 km te gaan. Het fietst wel een fijn, door de dorpjes. Weliswaar met een paar klimmen, maar toch. Om kwart voor 3 kom ik op de camping aan. Er is nog net een
plekje tussen 2 caravans in bij het kraantje!!! Dat doe ik natuurlijk gelijk! Ik hoop dat mijn tent blijft staan, het waait nog steeds flink. Morgen blijf ik ook hier. Misschien ga ik terug
fietsen, misschien met de trein. Ik weet het nog niet. Een combi kan natuurlijk ook! Ik heb wel even genoeg gefietst. Moe... uitgeput... homesick... hoort er allemaal bij. Na een half uurtje rust
in de tent ga ik boodschappen doen. Ik weet niet of de winkels hier morgen open zijn en heb echt wel weer wat nodig. Ook maar eens de Decathlon in ;-), daar een leuk broekje gekocht die eruitziet
als een rokje. Voor op de fiets!! Nu gebruik ik het internet van de Mc Donalds. Toch handig. Ik bestel straks wel een ijsje ofzo... Twee dagen geen internet gehad, wel gek..., voelde zo afgesloten
van alles. Ben ik niet meer gewend. Erg leuk om jullie reacties te lezen. Doet me goed. Ook bedankt voor de sms'jes. Voicemail kan ik hier helaas niet meer afluisteren. Morgen maar weer eens kijken
of ik hier nog een keer gebruik mag maken van het internet. Nu nog even genieten van de zon, want die is heerlijk vandaag!
Dag 5 Namur – Fumay 93,04 km (totaal 575,74 km)
8.45 - 16.10
Vandaag zal ik niet beginnen te vertellen hoe koud het was, want dat weten jullie inmiddels wel... Om een uur of 6 werd ik al wakker, maar dat was wel erg vroeg. Het ontbijt was vanaf 7.30 uur. Met de mensen van gisteren ook ontbeten. Was wel weer leuk. Toen alles ingepakt en weer back on track. De weg begon mooi. En daarmee bedoel ik deze keerhet asfalt. Na 3 km KASSEIEN!!!! Wat een rotdingen. Want met 7 km/u over zo'n hobbelbaanrammelen is geen pretje. Mijn fietsschudde bijna uit elkaar!! Na een kilometer weer gewoon asfalt (voor Belgische begrippen dan). Vervolgens zie ik een weer een bordje dat het fiets/wandelpad er weer aan zit te komen. Weer die &%#@% stenen!! De fietsers die mij zijn voorgegaan hebben een eigen pad gecreëerd door de berm en dat volg ik ook maar. En naast me zie ik prachtig asfalt!! Als ik daar na een paar km ook op kan, doe ik dat gelijk. Heerlijk! Dan nader ik het plaatsje Anhée. En echt... de naam doet het al vermoeden.... ! (Nu ken ik iemand die deze naam met veel meer overtuiging kan uitspreken, ik zal geen namen noemen ;-pp, maar zo voelde het wel.) Ik ben blij dat Kees alle schroefjes goed vastgemaakt heeft... anders was ik waarschijnlijk verdergegaan als een Flintstone. Alleen dan de fietsversie (huh?!?!). Als ik Dinant binnerijd kan ik mijn stuur weer rustig vasthouden en meer tempo maken. Mooie stad. De vorige keer dat ik er was heeft deze stad zo'n andere indruk op me gemaakt. Heel bijzonder. Een Japanse toerist vraagt of hij mij op de foto moet zetten. (denk hier een hyvespoppetje met vraagtekens boven zijn hoofd...) Dus ik pak mijn fototoestel maar uit mijn tas.... Haha... Dan weer door. Het is heerlijk rustig op de weg. Iets te rustig blijkt. De weg is afgesloten!!!Weer 5 km terug.En laat er deze keer nu alleen aan dÃe kant van de Maas een weg lopen. Iemand die me de weg wijst zegt dat ik via een ander dorpje weer bij de Maas uitkom. Wel omrijden, maar een andere optie is er niet. Het plaatsje heet Onhaye. En wederom....!! Het zit in de namen vandaag!!! Ik moet toch de bergen in. Een klim van 6 km. In de lichtste versnelling trap ik me een weg naar boven. Halverwege verruil ik mijn lange broek voor mijn korte, sokken en schoenen voor slippers. Wat dacht ik toen ik vanmorgen vertrok?? Boven aangekomen zie ik een bord met daling van 12%, 5 meter later een bord met ‘route degrade'. Lekker! Toch nog met een gang van 47 km/u rol ik naar beneden. Toch best leuk, die bergen. Zo erg was het klimmen achteraf niet, als het hierbij blijft, dat wel. Dan naar Givet en de Voie Verte opgepakt. Dit rijdt fantastisch!! Vloeiend, natuurlijk, stromend.... Heerlijk! De bergen nemen toe, heel veel bomen, veel water, aarde en lucht (wind tegen, dat wel).Ik ben vooral vuur, volgens de FungShui,dat doet wel iets. Nog meer water. In Fumay een heel fijne camping gevonden aan de Maas, rustig, mooi, ruim en dat alles voor €3,70! Super. Dat in tegenstelling tot het volleybalveld van gisteren voor €14,-! Veel mensen (nou ja, veel... 3 keer een echtpaar) hier die even een praatje maken als ik af en aan loop naar de wasbakken om de inhoud van dedoor Kasseien opengescheurde en geschudde bekertjes yoghurt af te spoelen van de rest van mijn bagage. Morgen naar Sedan.
Dag 4 Raar – Namur 117,38 km (482,70 km totaal)
9.30 - 18.30
De voorspellingen voor afgelopen nacht zaten er niet ver naast denk ik. Minimuntemperaturen van 0 graden. Nou, koud was het hoor. Mijn oude kruikentruc maar weer eens gebruikt. Om een uur of 5 werd ik wakker. Nog steeds koud. Weer even omgedraaid en toen was het ineens half 9 en lekker warm! Wat heerlijk om zo wakker te worden. Wel wat later dan ik ben gewend, maar dat geeft niet. Ik heb vakantie! Ik spring weer op de fiets en sjees Raar uit. De eerste 3 km gaan bergaf en dat is lekker om mee te beginnen. Na 5 km rijd ik Maastricht binnen en na 8 km en ik al bij het station. Op zoek naar de Maas. Het eerste stukje rijdt erg mooi! Al vrij snel duikt de industie op. Logisch, want ik rijd langs de Maas. Had daar alleen niet aan gedacht. De paden langs de Maas zijn steedsbereikbaar voor fietsers. Alleen moeten ze wel rekening houden met af en toe een hoop zand op de weg, een cement achtig spul of vrachtwagens die stenen lossen. Ineens moet ik afstappen omdat er een machine een soort blubber uitburpt. In grote golven loopt het over het fietspad. Ik had vandaag mijn slippertjes aangedaan, want ik kreeg een beetje last van mijn fietsschoenen. En ik zag dat de zon niet komt op de plek waar de sok zat en dat ziet er ook niet zo charmant uit. Maar goed... nu dus door de blubber. Lekker tussen mijn teentjes!! Gelukkig droogde het langzaam op terwijl ik fietste ;-). De industie houdt nog lang aan. Door Luik rijden vond ik niet zo leuk. Heel veel drukte en veel rommel. Slechte wegen. Wel mooi weer! Prachtig weer. Na Luik kom ik weer langs de Maas zoals ik het ken. Mooie natuur, fijne fietspaden. Vlak voor Sclayn heb ik de eerst mogelijke camping op mijn kaart. Er volgen er nog 5 voor het geval de eerste niets is. En dat bleek. Er stonden 3 oude caravans waarvan ik me afvraag of er iemand in verblijft. De tweede camping bestond niet meer, de derde, vierde, vijfde en zesde ook niet!!! Wederom bij toeval had ik de exacte locatie van de jeugdherberg op mijn kaart getekend, een paar weken geleden. Inmiddels was ik bij de bakker een fietsend echtpaar tegengekomen die ook op zoek waren naar een camping. We fietsen gezellig samen door, zij op de tandem, ons verwonderend over de niet bestaande campings en genietend van de inmiddels prachtige omgeving. Bij de jeugdherberg aangekomen is ernog één plekje in een gedeelde kamer ofop het kampeerveldje. Kamperen natuurlijk!Op het volleybalveld.... De douche en toilet kunnen we gebruiken en het ontbijt zit inbegrepen. Met z'n drieën gaan we eten, want het is alweer later dan ik wilde. We hebben erg gezellig gezeten en dronken lekker een wijntje bij het eten. Heel leuk! Straks maar eens slapen. Verwachting is dat het weer koud wordt vannacht. Morgen Frankrijk in!!! Jeej!
Dag 3 Eindhoven – Raar 107,55 km (totaal 365,32 km)
9.30 - 18.15
Om kwart voor 5 ging de wekker voor Kees. De schat moest de trein van 5.22 uur hebben om nog een beetje op tijd in Den Helder aan te komen. Na Kees te hebben uitgezwaaid, ging mijn nachtrust nog even verder. Om een uur of 8 vond ik het genoeg geweest. Wel bijzonder om zo midden in de vakantie in een bekend huis te zijn. Wel even fijn. Om half 10 vertrek ik. Ik volg al een aantal dagen de LF7, ook wel Oeverlandroute genaamd. En pas vandaag viel me op waarom deze zo heet...
Het laatste stukje liet ik me door Google Maps leiden(op mijn telefoon).Google kent alle weggetjes en ik rijd ook over wegen die niet direct voor de hand liggen. Steile grindpaden omhoog bijvoorbeeld, maar... Google Maps kent alle weggetjes. Ook als ik van Google linksaf moet, zie ik een bord dat er geen bestuurders in mogen. Nou, dan ga ik wel even lopen... Stiekem stap ik toch weer op de fiets als niemand kijkt. Er was in de verste verte niemand in de buurt, dus dat ging vrij gemakkelijk. Ik rijd over smalle weggetjes tussen fruitboomplantages. De paadjes worden steeds smaller, tot ik er met de fiets niet meer door kan. * [stel je je navigatie in op ‘wandelroute', kun je die ookverwachten.] Ik weer terug, overal brandnetels en bramentakken tegen mijn benen. Ik ben inmiddels in Zuid-Limburg, dus echt vlak zijn de wegen hier niet meer. Ook niet die bospaadjes.Hmmm.... Uiteindelijk brengt Google me toch naar de goede plaats, best wat klim en klauterwerk hier, ben blij dat ik de Ardennen niet in hoef, deze vakantie.... Voelde me alweer een beetje als Netty in de Ardennen.
Fijne camping hier met paarden in de wei. *[ als je denkt dat iets schrikdraad kan zijn en je gaat voelen, weet je wat je kunt verwachten.]
Met een GEWELDIG uitzicht en mijn laatste bak druiven zit ik te genieten van de zon. Over een uurtje zal ik deze zien overgaan achter de eerste heuvels van mijn tocht. Morgen verlaat ik Nederland voor een weekje en ga ik echt, echt langs de Maas!
Dag 2 Waverveen – Eindhoven 151,56 km (totaal 257,77 km)
8.15 - 18.15
Zoals al was voorspeld was het erg koud vannacht. Een graad of 2. Dik aangekleed in mijn slaapzakje ben ik wel in slaap gevallen, maar kennelijk bouwt het lichaam een soort beveiliging in waardoor het niet te diep in slaap valt bij die temperatuur. Om kwart over 7 werd ik gewekt door de zon. Een echt vakantiegevoel. Zo een steeds grotere afdruk van het zonlicht zien schijnen op de binnenkant van het tentdoek... Bijna poëtisch. Daarbij echte camping geluiden die ik ook nog van vroeger ken. Tent ritsen die opengaan (waarbij een duidelijk verschil te horen is tussen de rits van een voortent en die van een klein tentje), stoelen die worden open geklapt, de eerste voetstappen richting het sanitair gebouw. In mijn slaap outfit waggel ik er ook naartoe, erg gammel van de koude nacht. Daarbij opgeteld de eerste nacht op een campingbedje, een slaapzak voor één persoon en natuurlijk geen Kees naast me. Mijn gezicht ziet er wat opgezet uit en vooral rond mijn ogen lijk ik op ET. Eerst maar eens een koude plens water over mijn gezicht. Ik verruil mijn eskimonachtkleding voor mijn fietskloffie en ga rustig de boel inpakken. Van de twee bakken druiven die ik gister kocht (ja, 2... en vraag maar niet waarom...) is er inmiddels één leeg. Zonder pitjes mam, dus ja.... geennuh.... . De andere moet maar ergens bij gestopt worden. Toch gek hoor, ik kon meer bagage thuis laten en toch lijk ik een ruimtegebrek te hebben. Ik stap op de fiets en de wind is iets minder dan gisteren. Als ik LF7 tot in Eindhoven volg, ben ik ruim 150 km verder. Ik ga dus proberen wat af te snijden, is anders wel erg veel. En de kans dat ik verkeerd rijd is ook wat groter dan andere jaren, dus ik moet een marge inbouwen. Het fietst lekker vandaag. Prachtig weer en goede wegen. In Utrecht is het wel even zoeken. Ik lunch in Vianen, wat een leuke stad is dat. Erg mooi. Ik moet nu nog 80 km en het is al 12 uur. Ik rijd minder vaak verkeerd dan gisteren en de wegopbrekingen vallen (bijna allemaal) nu buiten mijn route. Het hopen heeft gewerkt Sjaan! Een man die een klein stukje meerijdt is wel jaloers op me. Hij gaat in de zomer pas, zei hij. Dan gaat hij naar Italië. Net als wij! Zo leuk om medefietsvakantiefanaten te spreken (bestaat dat woord?). Het duurt wel lang, deze reis. En bij Eindhoven lijk ik rondjes te fietsen in het bos. Als ik voor de derde keer ‘Schietbaanlaan' zie staan op een straatnaambordje (wat er wel steeds nét iets anders uitziet), wordt ik wel een beetje ongeduldig, want ik weet dat ik niet verkeerd rijd. Datzelfde gebeurt ook nog een keer in Eindhoven bij een terrein voor tja.. waarvoor eigenlijk? Een soort verzorgingspark voor mensen die iets mankeren. Maar Eindhoven heeft ook een heel lang fietspad, dwars door de stad heen, waarbij men geen last heeft van auto's. Luxe hoor! Nu lekker op Kees' kamer, balkon in de zon, uitzicht op het park en straks komt Kees zelf ook nog hier. Leuk om jullie reacties te lezen, dat doet me goed. Nu rust voor de beentjes, aftersun voor mijn gezicht, dikke zoenen voor jullie!
Dag 1 ’t Veld – Waverveen 106,21 km
9.15 - 17.25
Om kwart over 6 ging de wekker. Deze keer niet voor mij. Samen naar beneden, journaal gekeken en toen ging Kees op de fiets naar Den Helder. Ik kon toen nog de laatste dingen inpakken, want dat was er gisteravond niet meer van gekomen. Kees had nog wel de schoenen van mamaSPD klaargemaakt om een uur of 12...
Alles op de fiets; de eerste keer met deze voor rekjes en de nieuwe bagagedrager, waardoor de bagage er iets anders op kan dan ik gewend was. Toen toch maar vertrekken. Wel ff wennen hoor... Maar na een half uurtje besloot ik dat dat wennen echt niet ging lukken, dus ik verplaatste mijn grote rode bagagezak zó, dat hij nu niet meer tegen mijn billen prikte. Dat ging een stuk beter. De weg trouwens ook! Ik vloog met een lekker tempootje naar Alkmaar. Vanaf het ziekenhuis ongeveer pakte ik de LF7 op. Ik had er nog geen uur over gedaan. Zjoef zoef door het bos. Maar ik merkte ook gelijk dat het toch anders rijdt dan met de boekjes van Clemens Sweerman die ik inmiddels wel ben gewend. Daarin staat bijvoorbeeld: na 1,5 km links af. Of bij de derde afslag rechts. En er staan altijd afstanden bij, zodat je het goed in de gaten kunt houden en volop van de omgeving kunt genieten als je even een aantal km niet op je kaart hoeft te letten. Datgenieten van de omgeving doe iknog steeds. MAAR.... dà n mis je de bordjes!! Ze staan er soms zomaar... als je ze niet verwacht. Nou, das dus ook wennen. Kon ikiedere keer weer terug. (Om er ook wel eens achter te komen dat je wel goed zat, maar gewoon nog 3 km verder had moeten rijden voor een bevestiging.) En dan zijn er ook nog de wegwerkzaamheden. Vanaf Heiloo kom ik er vele tegen. In Amsterdam wordt dan een alternatief geboden m.b.v. die gele borden, maar meestal moet ik het zelf uitzoeken. Ik ga dus de LF7 volgen, zodat ik veel kan zien en de route goed bekend staat. Maar het waaide nogal vandaag... En dan zijn die ommetjes tegen de wind in niet echt leuk. Maar ja... GTDK! Ik ben vrij snel in de omgeving Zaanstad, maar omdat ik1(ÉÉN)bordje over het hoofd zie, rijd ik eerst 4 km te ver naar het westen. Dan weer terug, vervolgens 3 km te ver naar het oosten (en terug) om er vervolgens achter te komen dat ik naar het zuiden had gemoeten. Maar ach, je ziet wel wat :-}. Ik rijd op een gegeven moment zo vaak verkeerd dat ik mijn telefoon met GPS er maar even bij pak. Ik zit dan op 56 km en hoor van Kees dat het in 38 km ook had gekund. GRRMMM... En dan staat de teller ineens op 70 en rij ik nog steeds langs die molentjes die veelvuldig worden vastgelegd door overwegend Japanse toeristen! Ik wil naar Frankrijk!! Als ik eindelijk in de buurt van Landsmeer uitkom, vind ik een heerlijk plekje om even te pauzeren. Liggend in de zon... Helemaal tot rust, voeten op het gras. Na een kwartier kan ik er weer tegenaan. Amsterdam in!! Zo druk als het had geleken op de kaart (helemaal door het centrum heen), was het niet. Eerst reed ik over een bekend fietspad, dat ik eerder had gebruikt naar Amsterdam (toen ging ik gewoon over Ilpendam, waardoor het nu een beetje teleurstellend was dat ik 'nog maar' op dat fietspad was)Gelukkig rijdt dat pad heel fijn! (Voor de liefhebbers: knooppunt 4 in dat gebied.) Ik mocht toen een lang fietspad langs de Amstel volgen, toen een paar omleidingen (plus omleidingen in omleidingen), wel even echt door het centrum (maar nog enkele restjes Koninginnedag te zien zijn) en toen de stad weer uit. Dan weer een lekker stuk langs de Amstel. Ik heb grote stukken de wind in de rug. Het voelt heel vloeiend aan en er komt een liedje over de Amstel in mijn hoofd op dat er prima bij lijkt te passen. Nu weet ik alleen niet of dat liedje wel echt bestaat... (Die van de Rijn, Rijn, Rijn is het niet hoor :-p) De stukken tegenwind zijn niet zo fijn en als ik bij de zoveelste wegafsluiting zie dat ik ontzettend veel moet omrijden, besluit ik mijn dagbestemming te wijzigen. Toevallig had ik vanmorgen nog 3 SVR campings in de buurt op mijn kaartje getekend. Waarvan één wel wat uit de route was, maar die had een leuke site en een speciaal tarief voor de ‘eenzame fietser', haha... En doordat ik niet anders kon, kwam ik in de buurt van deze camping. En nog een extra stukje wind mee ook. Prima plek, uitzicht op een groot veld, beetje uit de wind, volop in de zon... Dan de ondergang straks bekijken. Goh wat een verhaal...Nu eerst maar eens afwassen.... Morgen hoop ik ons vakantiehuisje in Eindhoven te bereiken!
Het is alweer bijna zover!
Met het prachtige weer van de laatste weken en een blik op de kalender, is de voorpret al in volle gang. De route is uitgestippeld. Zo moeilijk was dat trouwens niet: Eerst LF7 naar Maastricht en dan langs de Maas tot een honderd km Frankrijk binnen. Check voor het stukje Frankrijk langs de Maas: http://www.cdt08.com/upload/carnet_de_route_voie_verte_trans_ardennes.pdf
Wel bijzonder om weer aan mijn blog te werken. De laatste keer was aan het einde van mijn zomervakantie. Alweer zoveel gebeurd in de tussentijd, veel ook dankzij die vakantie, waar ik met een warm gevoel aan terugdenk. Dat fietstochtje naar Brussel moet trouwens nog steeds een keer gebeuren. Al was het voornemen dit te doen wel aanleiding tot veel leuks.... We zijn er nuwel met de trein en auto geweest. In Brussel zelf fietsen is wel gelukt.
Maar goed, deze vakantie... nog een paar dagen. Eerst nog Koninginnedag, dan een dag om bij te komen als dat nodig mocht zijn, en dan.....!!! Wat een heerlijk gevoel. Kees heeft mijn fiets inmiddels wat veranderd. Nou ja,behoorlijk wat: Andere derailleur, nieuwe standaard, andere trappers, nu met SPD (Blauwe plekken en eenzere knie heb ik er al aan overgehouden toen ik ging 'oefenen' en de verkeerde voet los geklikt had), ander achterwiel, nieuw achterrekje, nieuwe lowriders.... Aardig wat dus. En het rijdt geweldig! De afgelopen weken fiets ik bijna alles naar school. Callantsoog enMiddenmeer zitten standaard in de werkweek en het is een prima afstand om weer een beetje conditie op te bouwen en te wennen aan het feit dat ik een grotere kans heb om van/ metmijn fiets te vallen.
Alle spullen moeten nog worden gepakt, maar de paklijst is al klaar. Er kan weer minder mee dan de vorige keer. Ik denk dat ik 12 Ã 13 dagen weg zal zijn. Dit keer laat ik niet alleen mijn katjes thuis, ook mijn andere skat. Wel een gek gevoel, een nieuw gevoel.
Ik houd jullie weer op de hoogte met mijn blog, vond het altijd leuk te merken hoeveel mensen er al lezend met me mee fietsten.
Met dezelfde zin, dezelfde voorliefde, hetzelfde einddoel als in 2009.
Bekende taferelen, een fijn en vertrouwd gevoel op de fiets, een bekende fiets en toebehoren...
Een nieuwe reis, nieuwe route ennieuw avontuur.
Op naar Frankrijk!!