7.50 - 17.30

6.49.34

Koud,KOUHOUD, niet normaal op vakantie in mei... ik had bijna al mijn kleren aan, kruiken in bed en nog heel koud. Om 1.15 uur heb ik de kruiken opnieuw gewarmd. Eerst wilde ik dat doen bij de kraan binnen, maar toen ik aan de deur zat, begon er een groot klinkende hond te blaffen. Ik was snel weer in mijn hutje! Dan maar het ‘oude' water verwarmen met het waterkookelement. Het duurde alleen wel een paar minuten voordat ik een bekertje heb verwarmd, en aangezien ik 4 keer een beker nodig heb om mijn flesjes te vullen, was ik zo goed als klaarwakker.... Na wat rekenen kwam ik erachter dat ik dit ritueel waarschijnlijk om 4 uur nog eens moest doen, omdat ze dan zeker weer net zo koud waren als nu. En inderdaad. Om een uur of 4 vroeg ik mezelf af of het nog wel de moeite was. En ja. Als ik er om 7 uur uitging, kon ik nog 3 uur genieten van een iets warmer bed en misschien nog even slapen. Dus ik er weer uit. Het begon al te lichter te worden. (Ik zit hier wat meer naar het oosten, daar wordt het wat eerder licht!) BRRRRRR..... Om 7 uur was ik weer een ijspegel en ging maar mijn bed uit. Dan nog maar een keer een hete douche. Weer naar de deur met de hond. Deze keer was het licht, dus kon ik zien dat de hond in de bench zat. Maar hij was niet blij me te zien. Ik heb erg lang staan opwarmen. Daarna weer de kou in. De rijp zat op het gras. Het had dus echt gevroren. Was dat in Nederland ook zo? De ijsheiligen zijn toch al geweest? Of is dat nu net 6 mei?? Alles goed en wel op de fiets, alweer bibberend stapte ik op. De zon scheen volop! Geen wolkje aan de lucht. Ja, daarom was het natuurlijk ook zo koud!! Rustig opwarmertje van 5 minuten. Toen zag ik een mooi plaatje van koeien op de dijk tegen een blauwe achtergrond. Toen ik de foto maakte, sprak een vrouw mij aan en we fietsten een stuk samen. Ze ging naar haar werk en vertelde me van alles over de streek. En tante Lida, ik weet nu ook hoe die gele bloemen heten. Dat is Raps. Ik heb zelfs gevraagd hoe ik het moet spellen.Ooit van gehoord? Ze maken van de zaden olie. Nou, weet ik dat ook weer. Ze vertelde me ook dat het landschap heuvelachtiger zou worden. Onze wegen scheidden en ik kon weer even rustig fietsen. Tien km samen in een tempo van iemand die geen bagage mee heeft, was wel ff pittig. Ook al probeerde ze haar tempo wel aan de mijne aan te passen. Ik ging eten bij een bakkertje. In dit deel van Duitsland zie je overal bakkers met zitplaatsen en terrasjes. Leuk. Daarna begon het klimmen. Niet veel wind, lekker zonnetje. Was wel te doen. De hellingen waren niet zo steil, maar qua frequentie waren er net zoveel klimmetjes en afdalingen als in de Ardennen. Geen stukje vlak. Maar in het lichtste verzet was het goed te doen. Ineens mijn ketting eraf. Ik had naar Femke moeten luisteren. ‘Niet met z'n tweeën tegelijk schakelen.´ Omdat Femke er niet was, ging ik zelf aan de ketting pulken. Maar de tassen zaten in de weg en zorgde voor disbalans. Dus alles eraf. Na een paar minuutjes zat ik weer op de fiets en deed alles het weer. En ik had nu zwarte vingers. Leek ik toch even wat meer op mijn vader! De heuveltjes waren goed te doen, maar het vroeg wel veel van mijn knieën. Een keer rusten langs de kant van de weg in de zon, zittend op mijn jas en een broodje eten van de bakker van een paar uur ervoor. Wat is dat genieten! Wel een grappige bijkomstigheid: mijn gezicht is bruin en mijn handen!

De stukken van 6 en 9 kilometer op één weg vind ik vandaag niet zo erg. Heerlijk muziekje op, goede weg!! Het gaat niet zo snel, maar ik voel me geen hobbelpaard meer. Schleswig is nog wel erg ver weg. Maar de optie ervoor is wel erg dichtbij. Er zit zo'n 30 km tussen. Als ik naar Schleswig ga, wil ik in de jeugdherberg overnachten. De kou van vannacht heeft me wel aan het denken gezet. Misschien dat ik vaker binnen overnacht. En als ik in Schleswig kom, hoef ik dat stuk morgen niet meer te fietsen als het weer wat minder wordt. Ik zal het bekijken op 60 en 70 km. Ik kom weer veel mooie bloemen tegen. En koeien. Als ik een bloem wil fotograferen (in de macro stand, dat vergt wat meer tijd dan normaal), hoor ik ineens gerommel in de bosjes erachter. Staan daar een paar koeien naar me te loeren. Ik schrok er helemaal van. Echt grappig. Nog een keer met een pontje over. Genieten. Om 14.00 uur ga ik lunchen en besluit ik om door te rijden naar Schleswig. Daar naar de jeugdherberg. Mocht die dicht zijn, is er een camping in de buurt. De laatste 30 km fieten lekker door. Beetje heuvels, goed asfalt en mooie uitzichten. Bij Busdorf nog een oude (replica) van een runesteen gezien. Zo bijzonder! Toen ik eenmaal bij Haithabu was, ging het snel. Mooi daar. Dat water, de stad erachter. Toen ik in Schleswig kwam, was het niet zo moeilijk om de jeugdherberg te vinden. Ik kan nog best goed kaart lezen, al zeg ik het zelf! Met ontbijt erbij. Ook handig. Het is erg druk met kinderen hier. Een soort schoolreis ofzo. Ze rennen en schreeuwen, en ik hoor begeleiders tevergeefs corrigeren. Om 18.00 uur ben ik nog even de stad ingegaan. Lopend deze keer. Ik ging op zoek naar een eetgelegenheid. De winkelstraat is erg gezellig en ik vind het jammer dat ik niets kan kopen dat zwaarder is dan een pakje zakdoekjes. Ik zie heel veel ijssalons. Echt heel veel. Nog meer dan dat er bakkers zijn in Melun. Ik heb niets geproefd, wilde wat warms. In een bistro cafe bestel ik een lasagne en een pinacolada. Wederom genieten!! En een leuk uitzicht op debarman! Om 19.00 uur ging de boel al dicht, maar ik mocht rustig mijn drankje opdrinken. Al werd het half 8! Ik deed mijn best en iets na 19 uur stond ik buiten. Ik ga maar eens proberen te slapen. Zal de schreeuwende kinderen blokkeren. Morgen hoop ik Denemarken in te fietsen. Dat is nog 48 km!!

Een dikke zoen!