7.36.46

7.45 - 17.35

Ik werd wakker en had lekker geslapen. Geen last meer van mijn rug en minder koud. Dat kwam niet door de temperatuur buiten, maar ik had het geniale idee van vorig jaar weer naar boven gehaald. Ik had alle 4 mijn flesjes gevuld met heet water en dit fungeerde als kruik! Ik moest wel om 2.15 uur op pad om deze opnieuw te vullen met heet water, want het was toen al wel koud geworden. Helaas was het gras nat, dus mijn schoenen konden weer niet drogen. De sokken had ik op advies van het fietende echtpaar in mijn slaapzak gedaan en die waren vanmorgen inderdaad droog.Ja, droog. Niet schoon....Toen ik de tent uitkroop was de zon volop aanwezig. Ik ging uiteindelijk om 7.45 uur op pad met mijn zonnebril op. Heerlijk die zon! Alleen wel jammer dat mijn schoenen en daarmee dus ook mijn sokken nog/weer nat waren. Dit droogt vast wel vandaag! Na 8 km zat ik al in Duitsland. Het begon prachtig. Ik moest wel gelijk wennen aan de verkeersborden.Alle plaatsnamen en richtingborden zijn dezelde kleur als bij ons de omleiding borden hebben. Ik wasaf en toe een beetjeconfused.

Het eerste tijdje geen wind en veel zon. Net nadat ik mama een sms'je had gestuurden zie dat er geenwind was, begon deze te waaien. Uit het noord-oosten!! Dat had ik niet besteld. Wel weer ff wennen aan die tegenwind. Maar liever wind en zon dan regen! Het landschap was mooi. Goed te doen. Ik kom vele mooie plaatje tegen. Gelukkig is mijn fototoestel er ook dol op. Bij Wippingen was mij gevraagd om de routevariant te stickeren. Dat doe ik graag. Het is een erg mooie variant, want in Wippingen is veel moois te zien. Op een gegeven ogenblik gaat het niet zoals het stond beschreven en beland ik bijna in Börger. Ik weer terug om de stickers weg te halen en het opnieuw te proberen. Tweede poging mislukt, klopt weer niet. Weer terug en uiteindelijk lukt het me om de route terug te vinden. Ik heb de stickers nu zó geplakt, dat je op de route terug komt waar het moet en dat zal dan wel goed zijn. De eerste flauwe hellingen komen in zicht. Nog geen heuvels te noemen, maar dat vals plat gaat wel in de benen zitten, zeker met wind tegen. Ik kom langs veel mooie plaatsjes en zie veel veel mooie en interessante huizen. Sommige lijken uit sprookjes te komen of lijken vroeger te zijn gebruikt als spookhuis. Maar de meeste zijn keurig netjes onderhouden. En overal waar ik kijk, zijn de vitrages keurig in de plooi. Soms hangen er een soort lopers in een puntjevoor het raam, maar allemaal kaarsrecht en in stijl. Het wordt kouder en er komen steeds meer wolken. De wind voelt aan als wind die je voelt als het bijna gaat regenen. De wegen worden erg saai en vaak rijd ik over rechte weggetjes van 2 km, dan de bocht om en weer 2 km. Enz. Het wegdek is hier soms niet zo best. Zelfs met een vaartje van 13 km/u denderde ik over de klinkers heen die schots en scheef liggen. Dat schiet niet echt op. Als ik om 14.00 uur pauzeer, plan ik de rest van de dag. Of nog 5 km naar de eerste camping, of nog 25 naar de volgende. Ik besluit het laatste te doen. De laatste 2-3 uur waren een uitputtingsslag. Steeds meer wind (gelukkig geen regen) en alleen nog maar wegen met een slecht wegdek. Soms gaat 10 km/u al te hard, omdat dan mijn fiets zó schudt, dat hij uit elkaar lijkt te vallen. En hij is toch echt goed nagekeken en gerepareerd, vorige week! Ik kom ook al urenniemand tegen. Opeens rijdt er een groep achter me. Ik kan niet zien wat voor mensen het zijn, maar word een beetje angstig. Geen huizen in de buurt, rotweg. Ik schud zo snel als ik kan door en zie al snel bebouwing. Ik ga even staan om een broodje te pakken en zie dan dat het een groep bejaarden is... Verder weer veel rechtdoor. Ik had bedacht dat ik op een bepaalde kruising even moest gaan vragen naar de camping, omdat deze niet aan de route ligt. Een oudere man wil me helpen. Hij haalt een opvouwbare bril uit zijn tas en bekijkt de kaart met me. Ik kan me toch aardig verstaanbaar maken in het Duits, maar gebruik als ik het ff niet weetplotseling ookFranse woorden. Very helpfull... :-$ Hij zegt dat hij wel voor zal fietsen en in een lekker tempootje gaan we op pad. Ik rij ongeveer 3-4 km achter hem aan. Dan wijst hij en inderdaad, daar is een camping! Ik vraag aan een stel (ook Nederlanders) dat ook op fietsvakantie is, waar ik me moet melden. Ze zeggen me dat ik hier kan gaan staan en me later moet melden. Zo gezegd, zo gedaan. Ik ga nog even uit eten. Een hamburger met patat en een ijsje toe. Lekker! Ik had echt geen zin meer om te koken vandaag. Straks lekker douchen en mijn flessen vullen. Het is nu net begonnen met spatten. Gelukkig zit ik lekker in mijn tent. En... zonder pijn in mijn rug. Dat is toch wel erg fijn. Morgen niet zo ver. Ik denk dat ik morgen naar een jeugdherberg ga, 81 km verderop.