8.55 - 17.00

Geen wekker, wel om 7 uur wakker. De buren zijn al een uur weg, wij gaan iets voor 9 uur weg. Zo'n 45 km tot Firenze was de bedoeling. Eerst een flinke afdaling, niets te doen met de benen, daarna gelijk een klim van 9%. Oef, wakker!! De benen moeten wel even wennen. De lucht is wat wit met af en toe wat blauw. En zelfs even een paar spatten! Een klim van 8 km met bijbehoorende afdaling van 8 km brengt ons in Firenze. Nou, dat was goed te doen. Het was nog maar 12.00 uur. We gaan op zoek naar een stempel en spreken daar twee dames uit Nederland die voeger ook fietsten en na ons gesprek kriebelt het bij hen ook weer. Onze routeboekjes en zonnepanelen slaan ze in hun geheugen op.Door, stempel zoeken... Geen stempel, wel een dikke knuffel en gelijkwaardige zoenen van een non voor mij en een hand voor Kees. Ze sprak geen enkel woord anders dan Italiaans, bijna niet te begrijpen, maar de boodschap kwam wel over.

In Firenze besluiten we door te fietsen. Er komen nog aardig wat klimmen en met dit weer is dat natuurlijk heerlijk. We rijden zo'n 15 km buiten Firenze en de lucht breekt open. En ja, je raadt het al, tussen 14.00 uur en 15.00 uur bedwingen we een berg van 9-11%. Nou nou...

Omdat het vandaag Maria Hemelvaart is, is alles geloten. Dat wisten we wel, maar we hadden er niet aan gedacht dat het nu al 15 augustus was. Dus noodvoorraad. De halve zak soepstengels met uiensmaak die al een week in mijn tas zitten moesten er eerst aan gaan geloven. En zoals bekend, soepstengels breken snel. En ze zaten pas een week in de Ortlieb tas achter aan mijn fiets.... Eerst maar de grootste stukken. Toen die vrij snel niet groter dan een centimeter lang waren, ben ik maar gestopt. De rest maar morgen als ontbijt. Ook nog stuk dat in mijn boekje werd omschreven als '13 km licht stijgen en dalen, af en toe een klim van 8-10%'. Dat was denk ik een typfout. Het moet vast zijn: '13 km stijgen en dalen 8-10%, af en toe licht stijgen en dalen.'

We rijden een beetje om naar de camping, wat inhoudt dat we 4 km extra geklommen hebben. Gelukkig is er plek op de camping en mag ik van de Nederlandse buren een Lafuma stoel lenen... Ja ja... ;-). Even later komt dezelfde buurvrouw twee bekers met wijn brengen, omdat we al zover zijn gekomen op de fiets. Ik ben kapot. Totaal uitgeteld....

Kees is nu mijn fiets aan het maken. O ja, helemaal vergeten: er brak weer een spaak. Geen reservespaak gekocht in Tübingen (waarom ik daar niet aan gedacht heb, vraag ik me volgend jaar waarschijnlijk nog steeds af). Hij vindt het leuk om ermee aan de slag te gaan. Zoals ik al eerder zei: toch fijn dat de kok haar fietsenmaker heeft meegenomen. Er is nog wel een facature voor afwasser. (Later bleek dit door de elfjes te zijn gedaan! Toch fijn dat die ook meereizen!)

Wat meer kilometers dan gepland dus, maar volgens het originele plan liggen we prima op schema.