9.55 - 18.45

Het blijven geen beknopte verhalen...

Blauw is de lucht vanochtend, de camping ontwakend, we willen een beetje op tijd weg. Dat lukt. Dat beetje dan. Kees zet ´s morgens koffie en thee, ik maak broodjes klaar. En zo ontstaat ons ontbijt. Alles op de fiets, laatste bezoek aan het toiletgebouw, flesjes vullen, zullen we wel nodig hebben vandaag. Ingesmeerd en wel gaan we op pad. Bijna gelijktijdig met de 3 meiden die naast ons staan. De eerste helft van de dag rijden wel elkaar steeds voorbij als wij-of-zij pauzeren.

In Trento halen we onze eerste stempel bij het gemeentehuis. De touristeninfo maakte een wat onvriendelijke indruk, maar wees ons wel naar het gemeentehuis. Daarna vooral fietsen langs de Adige, heerlijk rustig. Er ligt een fietpad naast deze river en dat wordt goed onderhouden, met een (zo denken we) opzichter die een echte pietje precies is, want aangekondigde wegwerkzaamheden betreffen minimale scheurtjes.

In Roverto gaan we op zoek naar een kerkje voor een stempel. Kees ziet ook de supermarkt Poli, waar we gisteren boodschappen deden, dus daar ook maar direct langs. In de supermarkt zelf krijg ik uitgebreid advies over de kaas die ik in de salade moet doen van een medeklant. Echt leuk, ik versta niet veel Italiaans, maar het is toch wel te begrijpen. En Kees maar wachten buiten... Waar heb ik dit eerder gezien?

Het was wel een beetje klimmen in dit stadje, maar het was de extra spanning in de benen wel waard. Heel leuk binnenstadje, een vriendelijke man die ons het huis van de pastoor wijst en een zo mogelijk nog aardigere dame die ons binnenlaat, van alles aanbied, een stempel geeft en een beschermicoon voor de rest van de tocht. Wat lief!! We worden wel een beetje hebberig van de stempels, we willen meer....

Het water raakt wel langzaam op. Gelukkig zien we regelmatig tappunten. Ook één met picknicktafel, appelboom en toiletgebouwtje! Omdat de appels er zo mooi voor hangen nemen we er ieder één. We reden gisteren en vandaag langs heel veel (héél veel) appel boomgaarden. Aan het einde van de dag worden dit wijnranken.

Bij een boerencampinkje net buiten Rivalta komt de zeer charmante eigenaar ons al tegemoet lopen, stelt zich voor en zegt dat de camping vol is, maar dat er voor tenten altijd nog een plek is. En wat voor plek!!! Een bijzonder groot grasveld grenzend aan zijn huis en aan wijnranken. Hij is kennelijk wijnboer. En zo blijkt ook als ik aan het douchen ben. Kees krijgt een karaf wijn, twee glazen en er wordt gelijk een tafeltje geregeld waarop ik kan koken. De aanblik van mijn kookspullen op de grond geeft de man het idee een tafeltje voor me te fixen, dus als ik weer fris en ontzout de douche uitkom is dat wel een verrassing!

Wijn uit eigen tuin, tafeltje.... Perfect! Van een Nederlands echtpaar mag ik een stoel lenen, zitten we vandaag beide de hele avond lekker.

Dit is wel vakantie hoor!!

Morgen een halve rustdag naar Verona. Lekker shoppen en de stad bekijken. Er staat genoeg info in mijn boekje, dus we zullen lekker zoet zijn.