Half 9... HALF 9!! Zo, das al laat... Het weer is aanzienlijk minder mooi dan gisteren. Op zich wel fijn, fietsen met bewolking. En de wind in de rug. Ik verlaat de Rijn en ga het binnenland in. Ik rijd over landweggetjes en er groeit heel veel fruit langs de weg. Ik zie een soort kleine pruimen. Het voelt ook als een pruim, ruikt als een pruim, proeft als een pruim, heeft een klein pitje, net als... Dus zal het wel een minipruim zijn. Mijn stuurtasje krijgt een aardige lading en ik geniet onderweg van dit heerlijks. Als ik na een km of 25 bedenk dat ik nog moet ontbijten, zeg ik tegen mezelf dat ik dat ga doen als ik een bankje tegenkom met een mooi uitzicht. Nog geen 3 minuten later zie ik een grote houten ‘badmeesters stoel' staan. Nou ja stoel, eerder een bank. Jaaa... bankje! Ik ging omhoog! Wat een uitzicht, en een lekker broodje gegeten. Prima dus!

In Nieder-Olm haal ik een stempel en verlies mijn fietssleutel. Ai... de reservesleutel heb ik wel, maar eerst zoeken naar de originele... De bewandelde weg weer terug, en uit de kerk komt iemand helpen. Ik zeg dat ik Anthonius wel even om hulp zal vragen en zie daar... de sleutel. De vrouw vond het allemaal erg bijzonder.

Paar heuveltjes, klim van 150 m, ketting eraf... GRRRR... wanneer leer ik het nou...? Maar nog erger, ik duw ook iets te hard op mijn versnellingsknop en de kabel van de voorste bladen breekt! Dan maar de ketting op het middelste tandwiel, kan ik i.i.g. nog iets schakelen met mijn achterste tandwielen. In het dorp 4 km verder krijg ik hulp, een vriendelijke dame belt een fietsenmaker in een dorp in de buurt en ik mag erheen, ook al is hij op zaterdag gesloten. Hij vervangt ook gelijk mijn remkabel en test mijn fiets even uit. Weer klaar om te gaan! Ik mag nog even in zijn huis de kettingsmeer van mijn handen wassen met speciale zeep, erg vriendelijk!

Ik ben net 10 km verder als ik over een hobbel rijd en mijn stuurtas valt naar beneden. Nou nou... waar zou dit allemaal goed voor zijn? Met wat tie-wraps bind ik de boel bij elkaar en wat onwennig hangt mijn tasje nu aan mijn stuur. Moet ik dan maar stoppen en een camping zoeken? Het is nog maar 2 uur en ik heb er nog geen 60 km op zitten. De lucht is ook niet echt aantrekkelijk... Ik fiets door. De eerste camping erna is op 110. Dat was de planning. Dat kan nog wel. Het industriegebied waar ik door fiets, voelt niet fijn, goed dat ik doorgereden ben. Na Gernsheim is het fietsen weer leuk. Mooie weggetjes, leuke huizen, en de zon probeert het nog steeds. Tevergeefs, maar toch.

Om half 7 ben ik op de camping. In de achtertuin is nog plek, fijn!
Internet!!! Eerst maar eens mijn trouwe lezers bijkletsen!!