8.30 - 18.05

Eerst Kees uitzwaaien, hij moet gewoon nog een paar dagen werken. Laatste dingen ingepakt, alles op de fiets en gaan!! Oefff, wel zwaar die fiets. Ik schiet de eerste 40 km flink door, dit deel ken ik inmiddels wel en ik neem niet eens de tijd om even pauze te nemen of foto's te maken. Als ik na 55 km bij Amsterdam ben, begint de route. Deze begint al met 2 omleidingen, maar beide zijn gemakkelijk te vinden. Het fiets lekker. Zonnetje erbij, wind van alle kanten, maar niet hard, mooie weggetjes, vliegjes, zoveel als er in mijn mond passen... Ja, dat was niet zo lekker!
In Weesp neus ik wat rond en ga bij de kerken langs voor een stempel op mijn pelgrimspaspoort. Mijn eerste nog wel! In ´t Veld was de pastor met vakantie, dus dat plekje is nog leeg. Beide kerken in Weesp onbemand. Bij het stadhuis aangekomen vraag ik vriendelijk om een stempel voor mijn pelgrimspaspoort. De man bij de balie dacht dat dit een nogal gewichtige aangelegenheid was en zegt me dat hij niet zomaar een stempel mag geven. Ik word naar een spreekkamer met bepassende dame geleid en daar mag ik plaatsnemen aan tafel. Na een verhaaltje krijg ik mijn stempel en gelukwensen voor de rest van mijn reis. Leuk! Ik ga lekker eten bij een eettentje en bestel een broodje genaamd: ‘Zo oud als de weg naar Rome'. Hoe toepasselijk!

Na een uur eten/rondlopen/fietsen houd ik het voor gezien en ga weer verder. De route is goed beschreven en leidt over leuke weggetjes. Het is mooi weer, veel mensen hebben vakantie, veel mensen een boot, en ik rijd door een gebied met veel bruggen...

Erg leuk ook, de dieren onderweg. De gebruikelijke dieren langs de weg, koeien, schapen, eenden, katten, enz., altijd gezellig. Maar ook een muis in mijn fiets (of iets anders piepends), dinosaurussen in het bos, hobbelpaardgevoel (band zit niet helemaal goed in mijn velg ofzo...), hondenweer dat steeds maar voorbij trek en niets achterlaat!!

In Amersfoort rijd ik met deze route pal langs het oude huis van Kees' ouders. Ook ga ik hier bij een kerk kijken of ik een stempel kan bemachtigen. Ik test gelijk mijn fietsalarm. Als ik zonder stempel terug kom, hoor ik mijn alarm afgaan!! En ik zie een paar geschrokken toeristen met een bal....

Nog 30 km, dat zou leuk zijn. Als ik bij een bankje ga zitten even, uitrusten komt er nog een wielrenner bij me zitten. We kletsen leuk, hij zegt dat het straks ga regenen, ik geloof hem en we vertrekken na 20 minuten. Hij richting regen, ik niet. Mijn benen vinden het ineens wel genoeg. Als ik na 130 km een onverwachte camping zie, twijfel ik geen moment. Een boeren camping, Lariks hoeve, super nieuw, erg mooi en luxe. Zelfs draadloos internet!! Heb nog niemand hoeven betalen. Heb zelfs nog niemand gezien (behalve 4 andere campinggasten). Ik werd binnengelaten doordat iemand via de intercom een knopje indrukte en mij vertelde dat ik erin mocht. Dat is toch leuk! Ik ging een plekje zoeken en mijn telefoon gaat. Mijn skat! Kees komt hierheen!! De lieverd. Het is 10 km vanaf het station in Amersfoort en dan neemt hij de fiets. Leuk leuk leuk!!!