Kopenhagen, nieuwe site en fietsen!

Mijn verjaardagcadeautje van Kees was een weekend Kopenhagen. Voor degene die het leuk vindt, hieronder een 'korte' (ik ken mezelf inmiddels) samenvatting van deze reis per vliegtuig!

Voor wie daar geen interesse in heeft, alvast een volgend punt:
Deze website zit inmiddels een beetje vol. Daarom heb ik in het leven geroepen:

http://kelly2.reismee.nl

Hierop zal mijn reisverslag te lezen zijn van de aankomende fietsvakantie naar de Middellandse zee.Dus als je op de hoogte wilt blijven van mijn aankomende belevenissen, vul je mailadres in en je krijgt een mailtje als ik iets post. Zo niet, dan heeft je mailbox deze vakantie ook een keer rust...

Voor de zomer heb ik dan http://keesenkelly.reismee.nl. Want dan zijn we helemaal met z'n tweeën op reis. Kun je je ook op abonneren...

Oke, dan Kopenhagen!

Vrijdagavond om 19.00 uur de trein. We horen over problemen tussen Schiphol en Centraal, maar vertrouwen erop dat het goed komt. Vlak voor Alkmaar horen we de conducteur zeggen dat we voor Schiphol het beste kunnen overstappen op Alkmaar en vervolgens nog een 3 keer moeten overstappen om er te komen. We verlaten op de valreep de trein en komen in de volgende trein tot de ontdekking dat we beter niet hadden kunnen overstappen. Deze conducteur snapt het advies van zijn collega ook niet.

We zijn nu wel in de stress, want zoveel marge hadden we niet ingepland.... Gelukkig redden we het allemaal op tijd en komen we op Schiphol aan. Kees had gelezen dat we vanaf 20.45 uur door de douane konden gaan. Dit bleek het boarden te zijn! Vlak voor de douane komt hij ook nog eens erachter dat hij zijn boardingpass met de kranten had weggegooid. Rennend terug, net op tijd. Twee minuten later zou de slurf eraf zijn geweest... Pffff

In Kopenhagen komen we bij onze gastheer, erg vriendelijk en we slapen snel.

Zaterdag om 10.00 uur vertrokken. We lopen 500 meter en zien dan de stadsfietsen die we als een winkelwagentje kunnen huren. In de stad zijn tig plaatsen waar je een fiets kunt terugbrengen en weer ophalen. Geweldig systeem!!! Enige nadeel is dat het geen versnellingen heeft en een voetrem: terugtraprem... Maar het went snel. Leuk!!! We fietsen de hele stad rond en ook de Kampioen plekjes hebben we bezocht. Toevallig dat dat er net deze maand in stond. Enig spierpijn is wel aanwezig.

Om een uur of 18.00 uur gaan we naar Tivoli, de supervriendelijk kassadame wenst ons toe dat we ons mogen voelen als een kind in het pretpark. Wat een leuk park!!! Een echte aanrader. 's Avonds héél veel lichtjes, prachtig gewoon. En de sfeer is enorm! Tegen half 12 hopen we nog een fiets te kunnen scoren en dat lukt. De spieren willen niet meer echt meewerken, maar we komen toch op ons logeeradres terug.

Zondag uitgeslapen en daarna weer fijn rondgefietst. De beentjes prefereerden het fietsen boven het wandelen. Nog lekker gezeten in parkjes en op terrasjes. Om 18.00 uur weer terug gevlogen en iets na 22 uur terug in ons eigen bed. We hebben enorm veel lol gehad, een geweldig verjaardagscadau!!

De foto's passen niet meer op deze site, maar we maken er uiteraard wel een boekje van.

Dagen in Rome en de terugreis

Vanaf de camping is het vervoer naar het centrum goed geregeld. We kopen een twee dagkaarten, zodat we het openbaar vervoer kunnen pakken om de stad te bezichtigen. De eerste middag lopen we op ons gemak wat rond, maar zijn eigenlijk behoorlijk moe. We maken het niet laat.

We hebben geïnformeerd naar het vervoer terug naar huis met fietsen. Dat wordt lastig, omdat de trein geen plek meer heeft voor de fietsen. De trein van zondagavond zit sowieso vol, dus het wordt dan maandag avond. We besluiten een ticket te kopen om van Rome naar München te komen (verder kon ze ons niet helpen) en de fietsen op een andere manier terug te krijgen. Het bedrijf Soetens regelt fietsvervoer terug vanuit allerlei plekken in Europa en bagage kan tegen betaling ook mee. Mijn fiets is niet veel meer waard, dus daar zullen we al het bruikbare afsleutelen (nou ja... we....;-))

Zondag slenteren we nog wat door Rome, maar eigenlijk wil ik gewoon naar huis. Behoorlijk moe van het korte slapen van de afgelopen week en van het feit dat de reis erop zit. Rome is dan wel de eindbestemming, maar het doel was de tocht. Daar is een einde aan gekomen en dat is ook wennen. Wat een pracht onderweg, wat heb ik genoten, afgezien, me verwonderd, blijdschap gevoeld.... kunnen ademen....

Rome is erg druk, erg touristisch en dat voelt niet goed, het past niet bij de rest van de vakantie. Op iedere hoek wordt hetzelfde verkocht en we zijn continue alert op onze spullen. Nog een laatste stempel gehaald.

Als we bij het Vaticaan zijn, hordes mensen!! Pfff... ook nog heet!

Maandag moeten we onze fietsen afleveren op een camping zo'n 45 km ten noorden van Rome. Dat is nog even fietsen. Fijne route met hulp van Kees' Garmin. Op de camping worden we eerst zeer vriendelijk gehopen en kunnen de bagage en een groot deel van mijn fiets kwijt in een doos. Het frame en de wielen laten we achter onder het waakzame oog van de oudere eigenaar.

Toen de bus, trein, metro, Vaticaan again. Dit keer om ons testimonium te halen. We vinden de plek bij het Sint Pietersplein, overhandigen de pelgrimspassen en krijgen een mooi document overhandigd. Whauw!! Kersje op de taart.

Toen terug naar het station omdat om 19.05 uur de trein naar München vertrekt. We moeten een paar uur wachten, maar dat vliegt voorbij omdat Kees bij de bagage blijft en ik nog even lekker ga shoppen rondom het station. Dat draaien we ook nog even om. We hadden een leuk plekje gevonden in de stationshal. Toen Kees terug kwam kon hij me haast niet vinden tussen de 30 Franse studenten die zich om me heen hadden geïnstalleerd met de nodige bagage.

De trein vertrekt 20 minuten te laat. Het is heet. Met 4 andere mensen zitten we in een coupe, alle ramen open. Om een uur of 1 's nachts staat de trein behoorlijk lang stil in Verona. Omdat de temperatuur nog steeds kan worden bestempeld als 'klam warm' is slapen alleen voor diegene weggelegd die uitgeput zijn. Zo ver waren wij inmiddels niet meer, dus met tegenzin bleven we half wakker. Om 7 uur komen we in Munchen aan, ruim een uur later dan de bedoeling was. Een vervolg trein kunnen we boeken. Die vertrekt om 9.50 uur. Dat geeft ons de tijd om nog wat rond te lopen, schone kleding aan te trekken en we krijgen het gevoel weer in een omgeving te zijn die meer doet denken aan Nederland.

Vanaf München rijdt een prima ICE trein ons naar Venlo. Het duurt wel lang, maar de trein gaat lekker vlot. Wel vaak door tunnels en langs geluidwallen, maar af en toe kunnen we nog wat landschappen zien.

Eenmaal in Nederland gaat het vertrouwd en in Heerhugowaard worden we opgewacht door mijn ouders, die ons mee naar Waarland nemen voor een heerlijk maal. Daarna naar huis, katten knuffelen, douchen... slapen.... slapen....

Een samenvattende conclusie kan ik niet schrijven, daar zijn haast geen woorden voor. Voor degene die al mijn verslagen gelezen heeft zal dat niet nodig zijn. Enorm bedankt voor het meeleven, meereizen en alle positieve vibes.

Wat de volgende trip wordt? We zullen erover nadenken. Iets dat minder heet is wellicht??

Veel liefs Kees en Kelly

Dag 27 Lago di Vico - Rome!!! 70,55 km (2326,01 km totaal )

6.00 - 11.25

Omdat de camping 4 km van de route af ligt, en we slechts één heuvel overmoeten om een stuk af te snijden, kiezen we ervoor om niet terug te rijden naar het zuiden en dan weer naar het noorden voor de route, maar de berg te bedwingen. Op de vroege ochtend, iets na 6 uur klimmen we. We gaan bijna 200 meter hoger! Wel ff trappen, maar daarna mogen we afdalen en komen we weer op de route. Dat is toch wel 7 km gewonnen.

Daarna fietsen we lekker door, klimmen wat, dalen wat, één keer pauze en we zien in de afdaling Rome liggen!! Nog wel ver weg hoor, maar wel leuk.

Nog even boodschappen en dan de camping. We kunnen gemakkelijk naar het centrum, dus dat gaan we straks wel doen als het weer wat minder heet is. Siesta in ere houden dus!Reitsmaheeft ons de weg naar Rome laten zien, wij hebben het gedaan!

Er komt nog een laatste verhaal over de laatste dagen, maar dat doe ik wel als ik thuis ben. Nu lekker genieten van het bereikte...

Dikke zoenen en veel liefs,

Kelly

Dag 26 Lago di Bolsena – Lago di Vico 71,76 km (2255,46 km totaal)

6.10 - 12.50

Nog moe maar met licht vertrokken. Eerst een stukje onverharde weg die behoorlijk wat kuilen bevatte. En omdat ik één spaak minder heb, rijdt dat extra vervelend. Steeds bang dat er nog één breekt of dat er een groter slag in mijn wiel komt.

Na een kilometer of 3 zou er een klim komen die in mijn boekje stond omschreven als: '200 m 9-16%'. Dat zou wel een goede spierwakkermaker zijn. De muur kwam in beeld en we schrokken wel even. Dichterbijgekomen zien we doodleuk een bord staan met een stijgingspercentage erop: 20%!! We hebben het beide helemaal kunnen fietsen. Heel langzaam en een beetje zigzaggend over de weg kwamen we boven, gelijk buiten adem.

Verder vandaag een paar kleine klimmetjes over verdraaid beroerd asfalt. Een soort lapjesdeken van hompjes asfalt aan elkaar en ook flinke gaten erin. Heuvel op vervelend, maar heuvel af zo mogelijk nog meer. De zon scheen, maar met bril konden we de weg niet goed zien omdat er ook halve schaduwen op de weg vielen. En tijdens de afdaling in de schaduw gaat de bril ook op, want vliegjes zitten graag in ogen! Dit waren 15 kilometers afzien voor mijn fietsie.

Ook nog een stuk van 11 km vals plat naar beneden! Dat ging wel fijn. Zonder trappen haalde ik de trappende Kees wel eens in, omdat mijn fiets zwaarder beladen is. Wel grappig om te zien. Kees die lichtjes trapt, ik die iets sneller langsrijd, 'Hèy' zeggend met bijbehorend handgebaar. (Kan Wouter goed nadoen!)

Als we een supermarkt zouden zien, gingen we gelijk boodschappen doen, we zijn een beetje voorzichtig geweest met het uitstellen hiervan. Een half volle wat vreemd uitziende supermarkt was ons opgevallen, naar binnen, ingeslagen en weer verder. Daarna volgden nog 5 supermarkten die we liever hadden gehad, het assortiment inmiddels kennend, maar goed... het avondeten was wel binnen.

Een laatste klim brengt ons in een toch wel vrij heet geworden zon iets na 12.00 uur naar het Lago di Vico. Daarna nog een km of 8 naar de camping. Daar siesta houden, fijn, deze warmte met schaduw! Zelfs om half 6 zitten we nog in de schaduw. De hitte zit goed in ons lijf. We hebben beide ook nog even lekker kunnen slapen, het vroege opstaan is nu toch wel voelbaar.
Morgen Rome!!!

Dag 25 Castel del Piano – Lago di Bolsena 76,40 km (2183,7 km totaal)

5.30 - 12.05

Vanmorgen wel koffie en thee, rustig aan... Nog steeds donker en hop, daar gingen de beentjes weer! Eerst klimmen, zooooo dat voelden we wel! Vanmorgen zouden de stevigste heuvels komen, aan het einde van de dagrit nog een paar kleine klimmetjes. We rijden wederom lekker. Het donker is snel opgelost en dat is wel fijn. Morgen toch maar een half uur later vertrekken. Wederom ontbijten bij zonsopkomst, dit keer met uitgebreid beleg: laagje pesto, rucola sla, mozzarella..... mmmmm! (Het brood was dan wel keihard, want dat was van de dag ervoor, maar het zorgde wel voor een goed bodem, haha).

Lekkere stukken afdalen, rottige stukken afdalen, twee stempels, paar hete stukje steil omhoog, supermarkt gemist, 76 km totaal, camping iets na 12.00 uur. Das lekker, hoeven we geen siesta te houden tussendoor, maar kan dat gewoon aan het meer! Met een gehuurde strandstoel, met parasol! Das wel goed te doen. Morgen nog zoiets dag, als ik het boekje mag geloven. Dan wel 10 km minder. Nu lekker genieten van het kratermeer met zwart zilver zandstrand en de zonnnn. Op advies genieten we daar extra van hier, want in Nederland komt hij niet zo vaak langs, hoorden we... Het schiet nu echt op, onze tocht, 'nog een klein stukkie' ;-). Twee dagen 65 en 75 km...

Dag 24 Siena – Castel del Piano 92,18 km (2107,3 km totaal)

5.00 - 18.30

Wat ontzettend lief!!!! Zo lief!! Na het lezen van mijn blog van gisteren kreeg ik aardig wat berichtjes die me een hart onder de riem steken (of was dat andersom;-)). Dat heeft me echt goed gedaan. Vandaag ging dan ook zoveel maal beter dan gisteren!! Erg bedankt lieve mensen!!!!!

Om 4 uur werden we gewekt door Kees' wekker met het de melodie van ‘Koffietijd', de oude versie. Hoewel dit gisteren nog een haha-reactie opriep in één van de buurtenten, dit tijdstip en de mensen die nu op ons tentenveldje waren, vandaag was er geen respons. Er waren nog wel wat feestgangers wakker, die hoorden we de hele avond/nacht al, maar we hebben wel kunnen slapen.Alles ingepakt, en om 5 uur zaten we echt wel op de fiets. Het was nog donker, lekker rustig op de weg en zelfs koud toen we begonnen te rijden. Het was de hele nacht niet kouder geworden dan 19 graden, dus het was we even wennen. Lichten aan, heel vreemd. Siena uit ging wat lastig met het routeboekje, gelukkig hadden we Kees' gps mee.

De lucht werd steeds lichter. Om 6 uur gingen we ontbijten bij zonsopkomst ergens hoog boven Siena op een bankje die er voor ons leek neergezet. Zo, nu kunnen we er echt aan beginnen. De klimmen en afdalingen voor vandaag zouden best frequent zijn, en ook best lang achter elkaar. We rijden heerlijk, zon achter wat bomen of nog achter een berg. Het wordt wel warmer, maar de spieren zijn goed warm, dus dat is voor het lichaam al een zorg minder. We drinken veel, komen veel kraantjes tegen onderweg.

Om 9 uur zitten we al op 45 km, de helft van onze totale dagafstand. We halen een paar keer een stempel en de route verloopt goed, omhoog, soms even naar beneden. Als het 12.00 uur is, gaan we wat eten en drinken in een dorpje. Daarna een zeer luxe afdaling, zo één waar je niet hoeft te remmen, alleen maar hoeft te sturen en vooral genieten van alles wat je ziet, terwijl de wind die ik zelf creër door de beweging langs me heen verkoeling biedt. Toen zagen we een siësta plekje! Daar zijn we om 13.00 uur gaan zitten/liggen. Ik ben zelfs even lekker in slaap gevallen. Dit bevalt wel! Na drie uur vertrekken we weer voor de laatste 20 km, waarvan er 12 omhoog.

Onderweg zien we vaak een kraantje. Heerlijk voor vers en koel drinkwater. Soms direct uit een berg, meestal in of bij een dorpje/stadje. Soms ook aangegeven in de routebeschrijving. Nu zagen we er één van het laatste soort, op een welkome plek, namelijk bovenaan een klim. Zit er een slot op!! Das nie leuk... Gelukkig kunnen we nog wel even door met ons andere water dat inmiddels even warm is als de omgeving en een zeurend gevoel in de keel achterlaat. Maar het is water!!
Boodschappen!!! Das fijn... We kopen erg veel, we willen wel genoeg hebben de komende dagen. Met twee boodschappetassen vol lopen we de winkel uit en krijgen alles in de Ortliebs mee. Zeker 15 kilo zwaarder bedwingen we de laatste heuvels en komen om half 7 bij de camping aan. Koken, douchen (deze waren niet warm te krijgen, voor mij niet erg, ik vond het heerlijk! Kees was daarintegen binnen 5 minuten terug met kippenvel op zijn armen.)

Veel cadeautjes onderweg: een kraantje op de juiste plaats, net als een bankje, schaduw bij een klim, een rechter stuk in een steile klim, de laatste zak rucola sla in de supermarkt. Wat is dat toch mooi!
Op tijd slapen... moe...

Dag 23 Barberino Val d'Elsa - Siena 41,96 km (2015,12 km totaal)

9.00 - 13.30

Josina jarig vandaag!!! Gefeliciteerd lief zussie!!!

Onrustig geslapen, benen waren zo moe! Ze hebben me wel een beetje wakker gehouden. Toch maar op tijd op pad, we willen zo'n 80 wat km rijden vandaag. Omdat we weinig meer te eten hebben, klimmen we de stad weer in naar de supermarkt, eten verderop iets en het is na 10 uur als we echt gaan beginnen. De zon deed dat al veel eerder. De eerste 13 km gaan zo beroerd! Ik krijg de neiging mijn fiets in de berm te smijten. Ik kan gewoon niet meer. Lopend en ploeterend fietsend kom ik drijfnat steeds iets verder. Kees is geduldig. Als ik huilend neerplof bij een kerkje wil ik niet verder naar Rome. Ik denk erover het laatste stuk van Siena naar Rome met de trein te doen. Wat een hitte, mijn benen, mijn fiets die niet optimaal rijdt, alles bij elkaar. Kees heeft gisteren net zijn laatste sigaret gehad, dus ik heb weer een prima moment uitgekozen om te crashen.

Kees stelt voor om morgenvroeg te vertrekken, een uur of 4/5. Dan klimmen we in de minste hitte, is het misschien beter te doen. Ik knap wat op en de laatste klimmetjes gaan een stuk beter. Een paar lieve sms'jes onderweg van mensen die niet weten hoe goed dat berichtje me doet. Andere fietsers (vooral wielrenners) die respect uiten, heel fijn. Nog een paar afdalingen die heerlijk gaan, 5-6%, niet veel remmen, ruime bochten, heerlijk. Nog wel twee keer even 14% naar de camping, maar er is gelukkig nog een plekje. Vandaag een speciale dag in Siena, met paarden en van alles en nog wat. Daar gaan we zometeen maar even kijken.

Naast ons staat een jong stel uit Engeland die van Venetië naar Rome fietsen. Ze zeggen dat als wij kunnen bewijzen dat we helemaal uit Nederland zijn komen fietsen, we op alle campings gratis zouden moeten kunnen kamperen. Ik laat de pelgrimspas zien en we lachen.....

Dag 22 Monte di Fò – Barberino Val d’Elsa 97,13 km (1973,16 km totaal)

8.55 - 17.00

Geen wekker, wel om 7 uur wakker. De buren zijn al een uur weg, wij gaan iets voor 9 uur weg. Zo'n 45 km tot Firenze was de bedoeling. Eerst een flinke afdaling, niets te doen met de benen, daarna gelijk een klim van 9%. Oef, wakker!! De benen moeten wel even wennen. De lucht is wat wit met af en toe wat blauw. En zelfs even een paar spatten! Een klim van 8 km met bijbehoorende afdaling van 8 km brengt ons in Firenze. Nou, dat was goed te doen. Het was nog maar 12.00 uur. We gaan op zoek naar een stempel en spreken daar twee dames uit Nederland die voeger ook fietsten en na ons gesprek kriebelt het bij hen ook weer. Onze routeboekjes en zonnepanelen slaan ze in hun geheugen op.Door, stempel zoeken... Geen stempel, wel een dikke knuffel en gelijkwaardige zoenen van een non voor mij en een hand voor Kees. Ze sprak geen enkel woord anders dan Italiaans, bijna niet te begrijpen, maar de boodschap kwam wel over.

In Firenze besluiten we door te fietsen. Er komen nog aardig wat klimmen en met dit weer is dat natuurlijk heerlijk. We rijden zo'n 15 km buiten Firenze en de lucht breekt open. En ja, je raadt het al, tussen 14.00 uur en 15.00 uur bedwingen we een berg van 9-11%. Nou nou...

Omdat het vandaag Maria Hemelvaart is, is alles geloten. Dat wisten we wel, maar we hadden er niet aan gedacht dat het nu al 15 augustus was. Dus noodvoorraad. De halve zak soepstengels met uiensmaak die al een week in mijn tas zitten moesten er eerst aan gaan geloven. En zoals bekend, soepstengels breken snel. En ze zaten pas een week in de Ortlieb tas achter aan mijn fiets.... Eerst maar de grootste stukken. Toen die vrij snel niet groter dan een centimeter lang waren, ben ik maar gestopt. De rest maar morgen als ontbijt. Ook nog stuk dat in mijn boekje werd omschreven als '13 km licht stijgen en dalen, af en toe een klim van 8-10%'. Dat was denk ik een typfout. Het moet vast zijn: '13 km stijgen en dalen 8-10%, af en toe licht stijgen en dalen.'

We rijden een beetje om naar de camping, wat inhoudt dat we 4 km extra geklommen hebben. Gelukkig is er plek op de camping en mag ik van de Nederlandse buren een Lafuma stoel lenen... Ja ja... ;-). Even later komt dezelfde buurvrouw twee bekers met wijn brengen, omdat we al zover zijn gekomen op de fiets. Ik ben kapot. Totaal uitgeteld....

Kees is nu mijn fiets aan het maken. O ja, helemaal vergeten: er brak weer een spaak. Geen reservespaak gekocht in Tübingen (waarom ik daar niet aan gedacht heb, vraag ik me volgend jaar waarschijnlijk nog steeds af). Hij vindt het leuk om ermee aan de slag te gaan. Zoals ik al eerder zei: toch fijn dat de kok haar fietsenmaker heeft meegenomen. Er is nog wel een facature voor afwasser. (Later bleek dit door de elfjes te zijn gedaan! Toch fijn dat die ook meereizen!)

Wat meer kilometers dan gepland dus, maar volgens het originele plan liggen we prima op schema.