Dag 1 ’t Veld – Kadoelen 119,92 km

7.30 - 16.14

7.25.12

Na een regenachtige nacht (waar ik overigens lekker doorheen sliep dankzij de rode wijn van Monique en Juri

Laughing
), werd ik al op tijd wakker. Laatste spulletjes gecheckt en mijn fiets vol geladen. De katten waren al vertrokken. Het was wel weer even wennen aan de zwaarbeladen fiets, maar als de vaart er eenmaal inzit, gaat het prima. Nog steeds behoorlijk veel last van mijn rug, maar tijdens het fietsen voel ik er niet veel van. Eerst door Nieuwe Niedorp en dan richting Medemblik. Een stevige wind en voor het eerst op fietsvakantie vind ik het fijn. Ik word lekker vooruit geblazen. Met een vaartje van 27 km/u, rustig trappend, sjees ik vooruit en bijna mijn afslag voorbij. Blijven opletten! Het is wel koud en de wolken zijn in overvloed. Wat een stilte onderweg! In Opperdoes kom ik de bocht om en hoor heel veel vlaggetjes klepperen in de wind. Stilte voor het feest! Zo apart. Doet wat aan ‘the Langoliers' denken. Na 2 uur fietsen zie ik de zon heel voorzichtig door de wolken komen. Ik ben al bijna in Enkhuizen! Ik besluit daar een broodje te gaan eten.... De ober vraagt vol bewondering wat ik allemaal van plan ben. Na een minuut of 10 komt hij met mijn broodje naar buiten. En met een collega die mijn vraagt of ik die beroemde wielrenner ben die de ronde van Denemarken ga rijden... Haha. Hij vindt het maar knap en zou zelf zelfs die dijk niet over willen. 30 km denkt hij. Ik dacht me 20 te herinneren.., nou, ik zou het wel merken. Ik vervolg mijn weg en ga de dijk Enkhuizen - Lelystad op. Wind mee, muziek in de oren, super! De meeste tijd rijd ik apart van de auto's. Soms zit de dijk er tussen, soms rijden de auto's hoger. Ik kan lekker meebleren met de muziek. En dat doe ik ook uitbundig. Als ik een heuveltje oprij en bijna boven ben, schreeuwen Labi Siffre en ik tegelijk 'I'm gonna do it anyway'. Niemand die het hoort... wat een genot, zo te rijden. Ik haal bij een afdalinkje even 43 km/u en dat zonder dat ik er veel voor hoef te doen. Na een grote bocht moet ik een stukje wind tegen rijden, zo zie ik op mijn kaartje. Ik maak een bochtje en het valt allemaal best mee. Alleen kan ik niet zien dat dit niet de bewuste bocht is. Die komt op 21 km. En net als ik denk dat ik er bijna ben komt de grote bocht. En pffff wat ver nog!! En wat een wind!! Grrr. Waarom wil ik dit? Maar ook dit valt mee als ik erop terugkijk. Het fietdeel van de dijk was ongeveer 25 km. In Lelystad fietst het leuk. Het begint een beetje te regenen. Ik ga pauzeren bij prachtige tulpenvelden onder de bomen. Even rekken en strekken om weer opgerekt verder te gaan. Ik rijd een stuk door de polder over hele smalle paadjes, langs kanalen. Lijkt saai, maar er is veel te zien. Ken je die tekenfilmpjes van vroeger waar iemand die niet oplet met zijn hoofd tegen een tak aanrijdt? (To quote Joey (Friends)) 'Dude, two times that happened'. Gelukkig vloog ik niet meters de lucht in om vervolgens te verdwijnen. Verder gaat het met een lekker vaartje. Af en toe dender ik over een wildrooster of staan er koeien op de weg die vervolgens even op zich laten wachten. Vindenmijn wielen niet zo fijn, maar ik zie ze pas ophet laatste moment.Veel windmolens. Als ik ineens over keurig aangekondigde wildroosters rijd, gaan ook de koeien al opzij als ze me zien komen.

De Ketelbrug over en dan direct naar rechts, langs het water. Omdat ik er niet aan gedacht had dat ik ook op de achterkant van mijn kaartje moest kijken voor de route, kom ik op allemaal onbekende plaatsen en wordt een beetje zenuwachtig. Ik rijd een hele tijd over een weg, waar geen einde aan lijkt te komen als ik maar even iemand de weg vraag. ‘Alsmaar rechtdoor en dan rechtsaf.' Hmmmm rechtdoor... Als je niet weet waar je je bevindt op de kaart, rijdt het niet prettig. Even later vraag ik aan een bewoner of hij mij kan zeggen waar ik nu ben. Dan kom ik erachter dat ik de achterkant van de kaart was vergeten. En daarmee ook zo'n 20 km... De camping van de planning is dan nog ongeveer 15 km en plotseling zie ik een boerencamping. Ik twijfel geen moment en ga daar staan. Nog wel last van mijn rug, vooral lastig met het opzetten van de tent. De zon schijnt en ik heb een prachtig plekje gevonden tussen de fruitbomen die in bloei staan. Lekker op tijd slapen.

Reacties

Reacties

Marja

Prachtig om met je mee te rijden (lees lezen)
Op naar het volgende verhaal, YES!!

Josina

Hey zus!

Leuk om je berichten weer te volgen!:D
Ik rij weer met je mee!;)

XXX

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!